Οι πέτρες Ica είναι μια παράξενη συλλογή από ανδεσίτη που βρέθηκαν στην επαρχία Ica του Περού. Οι πέτρες αυτές φέρουν μια ποικιλία από διαγράμματα και εικόνες που έχουν προβληματίσει σε μεγάλο βαθμό τους ερευνητές.
Μερικές από αυτές έχουν απεικονίσεις δεινοσαύρων μαζί με ανθρώπους ενώ παράλληλα δείχνουν τους ανθρώπους να χρησιμοποιούν μία αρκετά προηγμένη τεχνολογία για μία τόσο παλαιά εποχή.
Οι πέτρες ποικίλουν σε μέγεθος από 3x2.5x1.5 εκατοστά έως 40 εκατοστά. Ως αποτέλεσμα της αποσάθρωσης, έχει αναπτυχθεί μια λεπτή στρώση πατίνας. Αποτελείται από ένα φλοιό στον οποίο η αποσάθρωση έχει μετατραπεί σε άργιλο, με αποτέλεσμα ... (ένα πιο μαλακό υλικό), με ονομαστική σκληρότητα 3 έως 4 για την κλίμακα των ορυκτών Mohs, το οποίο μπορεί πολύ εύκολα να χαραχτεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πιστεύουν πολλοί ερευνητές ότι πρόκειται ίσως και για μία καλοσκηνοθετημένη φάρσα.
Πολύ συζήτηση έχει προκύψει για την προέλευση αυτών των μικρών, σφαιρικών ή δισκοειδών αντικείμενων που βρέθηκαν κοντά στο Ottosdal, της νοτίου Αφρικής. Ερευνητές αλλά και δημοσιογράφοι που εξετάζουν το φαινόμενο αυτό, ισχυρίζονται ότι αυτά τα μικρά παράξενα αντικείμενα» ίσως έχουν δημιουργηθεί από νοήμονα όντα, ξένης προέλευσης. Αρκετοί γεωλόγοι πάλι από την πλευρά τος υποστηρίζουν ότι αυτά τα μικρά ψήγματα είναι το αποτέλεσμα φυσικών διεργασιών, που συνέβησαν πριν από 3,0 δισεκατομμυρίων χρόνια από καταθέσεις πυροφυλλίτη. Όποια και αν είναι πάντως η περίπτωση που μπορεί να ισχύει, αυτές οι σφαίρες με τα ευθυγραμμισμένα αυλάκια είναι ίσως από τα ποιό ενδιαφέροντα αντικείμενα που βρέθηκαν στην γη.
Βρέθηκε στην έρημο αεροπλάνο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Απομεινάρι από τον πόλεμο του 1940 βρέθηκε σε σημείο της ερήμου Σαχάρα σε άθικτη από τα χρόνια κατάσταση. Θα λέγαμε πως αυτό δεν είναι και τόσο παράξενο αφού το κλίμα της ερήμου αλλά και η άμμος έχουν δείξει ότι είναι ιδανικά στοιχεία για να συντηρήσουν ανθρώπους (μούμιες) αλλά και αντικείμενα σε άριστη κατάσταση. Εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τον πολιτισμό, χαμένος στην καυτή ζέστη της ερήμου Σαχάρα, ο πιλότος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου Dennis Copping πήρε ότι μπορούσε από το αεροσκάφος Kittyhawk που είχε χτυπηθεί και πέσει στο έδαφος και έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση της ερήμου.
Από εκείνη την ημέρα του Ιουνίου του 1942 παρέμενε μυστήριο τι απέγινε. Εβδομήντα χρόνια αργότερα ανακαλύφθηκε στην Αίγυπτο το κουφάρι του χτυπημένου αλλά σχεδόν τέλεια διατηρημένου αεροσκάφους του. Σαν να είχε μπει στην κάψουλα του χρόνου, το αεροπλάνο βρέθηκε ανέπαφο κοντά σε ένα αυτοσχέδιο καταφύγιο που φαίνεται πως είχε φτιάξει ο Dennis περιμένοντας, προφανώς μάταια κάποια βοήθεια. Έρευνα για ίχνη του πιλότου αναμένεται να αρχίσει ενώ ειδικοί της αεροπορίας και ιστορικοί αρχίζουν την επιχείρηση αποκατάστασης και επίδειξης του αεροσκάφους P-40 στη μνήμη του. Ένας εργάτης σε πετρελαϊκή εταιρεία εντόπισε το αεροσκάφος τυχαία, εξερευνώντας την απομακρυσμένη περιοχή.
Στην Θεσσαλονίκη από τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα αλλά και αργότερα μέχρι τα τέλη του 1980, υπήρχε μια ιδιαίτερη κατηγορία ανθρώπων στην κουζίνα αλλά και στην μαγειρική με το όνομα τηγανιστές. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν απολύτως εξειδικευμένοι σε ένα μόνο τομέα. Στο να αναλαμβάνουν το τηγάνισμα των φαγητών. Βρισκόταν στα καπηλιά, στα ουζερί, στα εστιατόρια, στα κοσμικά κέντρα και οπουδήποτε έβρισκε κανείς διασκέδαση και μοναδικά ή και απλά εδέσματα. Από μόνοι τους οι τηγανιστές αποτελούσαν μια εξειδικευμένη κατηγορία γιατί το τηγάνισμα κάθε είδους είχε την τεχνική του αλλά και τα μυστικά του. Η χαμηλή φωτιά, η δυνατή φωτιά, το πολύ λαδι ή το λίγο, ο χρόνος που χρειαζότανε για το κάθε είδος αποτελούσαν επιστήμη για λίγους. Ακόμα και σήμερα οι ειδικευμένοι αυτοί μάγειροι πρωτοστατούν αλλά ο παλιός αυτός χαρακτηρισμός έχει πλέον εκλείψει. Παρ' όλα αυτά, ακόμα και τώρα θα τους ακούσετε να λένε αυτό που έλεγαν από παλιά και οι προγενέστεροι τους και αποτελεί τον βασικό τους κορμό, και το κοινό μυστικό τους. (Όλα σε σιγανή φωτιά). ΕΛΛΑΣ - GREECE
Η θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας αποτελούσε οικογενειακό κειμήλιο του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού, ο οποίος με ευλάβεια την φύλαγε στο παρεκκλήσι του σπιτιού του. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ήταν ο πρώτος σύμβουλος του Ουάλιδ το έτος 705-715, χαλίφη της Συρίας, για όλα τα αναγκαία θέματα, που αφορούσαν το Χριστιανικό πληθυσμό της περιοχής αυτής.
Ακριβώς εκείνη την εποχή, όταν Αυτοκράτορας της Κωνσταντινουπόλεως ήταν ο Λέων Γ' ο Ίσαυρος, ξέσπασε η Εικονομαχία. Η προσκύνηση των ιερών Εικόνων θεωρούνταν ειδωλολατρία. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός αναδείχθηκε θερμός υποστηρικτής των Αγίων Εικόνων και με τα συγγράμματά του κατετρώπωσε την αίρεση της εικονομαχίας. Ο Αυτοκράτορας ο Λέων ο Γ' προκειμένου να απαλλαγεί από την παρουσία του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού, τον συκοφάντησε στο χαλίφη Ουάλιδ με την κατηγορία, ότι σκέπτεται να καταλάβει κρυφά την Δαμασκό. Ο χαλίφης διέταξε να συλληφθεί αμέσως ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός και να του κοπεί το δεξί χέρι μέσα στην πλατεία της Δαμασκού. Η διαταγή εκτελέστηκε αμέσως. Ο Άγιος έλαβε το κομμένο χέρι του και όλη τη νύχτα ικέτευε την Παναγία γονατισμένος να τον θεραπεύσει προκειμένου να συνεχίσει τον σκληρό αγώνα του υπέρ της Ορθοδοξίας. Κατάκοπος, όπως ήταν, αποκοιμήθηκε για λίγο και τότε είδε σε όραμα την Παναγία μέσα από την Αγία Εικόνα της να του λέει, ότι από τώρα και στο εξής το χέρι του θα είναι θεραπευμένο. Ο Άγιος ξύπνησε και είδε πραγματικά, ότι το χέρι του είχε αποκατασταθεί και ήταν υγιές. Από τη χαρά του φρόντισε και έβαλε αργυρό ομοίωμα του χεριού του κάτω από το αριστερό μέρος της Εικόνας της Παναγίας. Ένεκα τούτου του περιστατικού ονομάστηκε η Εικόνα της Παναγίας της Τριχερούσας.
ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ
Μετά από το θαυματουργικό αυτό γεγονός ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός αποφασίζει να γίνει μοναχός στη Λαύρα του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου στην Παλαιστίνη. Μαζί του είχε και την Αγία Εικόνα της Τριχερούσας. Το έτος 1217 ο Άγιος Σάββας ο Χιλανδαρηνός, υιός του Βασιλέως της Σερβίας Στεφάνου Νεμάνια, του μετέπειτα ονομασθέντος Συμεών, περνώντας από την Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, πήρε μαζί του την Εικόνα της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσης και την Εικόνα της Παναγίας Τριχερούσης και τις μετέφερε στην Ιερά Μονή Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους, όπου η Αγία Εικόνα παρέμεινε μέχρι το έτος 1347. Τότε έρχεται στο Άγιο Όρος ο Σέρβος Κράλης Δρούσαν, ο οποίος αναχωρών για την πατρίδα του, πήρε την Εικόνα της Τριχερούσης ως ευλογία. Η Εικόνα φιλοξενήθηκε στην Ιερά Μονή Στουντενίτσης της Σερβίας.
ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ ΕΙΚΟΝΑΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Όταν στις αρχές του 15ου αιώνα οι Σέρβοι πληροφορήθηκαν ότι κινδυνεύουν να υποδουλωθούν στους Τούρκους, αμέσως παίρνουν την Αγία Εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας από το Σερβικό Μοναστήρι και την τοποθετούν στη ράχη ενός γαϊδουράκου και αφήνουν το ζώο ελεύθερο να το οδηγήσει όπου η Παναγία θελήσει. Και πράγματι, κατά θαυματουργικό τρόπο, το ήσυχο αυτό ζώο διέσχισε όλη τη Σερβία, την Ελληνική περιοχή της Μακεδονίας και ήρθε στο Άγιο Όρος, στην Ιερά Μονή Χιλανδαρίου, όπου οι μοναχοί την υποδέχθηκαν με τιμές και λιτανείες. Το ευλογημένο αυτό γαϊδουράκι, σύμφωνα με την ιερή παράδοση, μόλις τοποθετήθηκε η Εικόνα στο Ιερό του Μοναστηριού, έπεσε νεκρό. Μέχρι σήμερα η Αγία αυτή Εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας θεωρείται ως η Ηγουμένη-Πολιούχος της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου και Προστάτης του Σέρβικου Ορθόδοξου λαού. Αυτή καθεαυτή η Αγία Εικόνα είναι η πλέον άριστα διατηρημένη παλαιά Βυζαντινή Εικόνα της Θεοτόκου. Το πρόσωπο της Μητέρας του Θεού είναι τόσο παραστατικό και το βλέμμα Της τόσο γλυκή, ώστε προκαλεί μεγάλο δέος και συγκίνηση όσοι την προσκυνούν. Η Εικόνα για λόγους προστασίας και μεγαλοπρέπειας φέρει ένα χρυσό επικάλυμμα-πουκάμισο- πάνω στο οποίο είναι επικολλημένοι πέντε χιλιάδες πολύτιμοιλίθοι.
